منظور از 5 که مشخصه، منظور از 1 جناب قاسم خان امانی حفظه الله تعالاست. آهان، نفر پنجمِ 5 هم پشت دوربینه خب، حاج احمد. عکس مال اواخر اسفند سال 89ـه. در شرح تصویر هم باید گفت: 1+5 در امامزاده حسین بن موسی الکاظم (علیهما السلام) در شهر زیبای طبس، یعنی جلوه ای از «سیاست ما عین دیانت ماست»!!!

همینجوری یهو دلم برا دایی صادق تنگ شد

بچه باصفاییه.

میگم: «استاد اگه صلاح میدونید برای کلاس اخلاق یه نفر رو سراغ دارم که بیاد هفتگی برا بچه ها صحبت کنه.» لبخند میزنه و میگه: «شما چقدر آدم مخلصی هستید.» بعد از اون دیگه در این مورد با استاد حرفی نزدم.

امروز داشتم کلاسای «زبان قرآن» استاد دکتر علمی عزیز رو - که قبلاً یعنی سال 89 با گوشیم ضبط کرده بودم - مرور می کردم. خاطرات شیرینی دوباره مرور شد؛ شور تعلیم استاد، مطالبی که با زبان شیرین ایشون بیان می شد، از طرف دیگه، صدای خنده های آرش قرایی، شیرین زبونیای رضا احمدی و... و خیلی چیزایی که دیگه تکرار شدنی نیست، دوره ی کارشناسی هیچ وقت تکرار نمیشه. این شعر هم تقدیم به دکتر علمی عزیز:

تنت به ناز طبیبان، نیازمند مبــــــــــــــــاد
وجود نازکت آزرده ی گزند مبـــــــــــــــــــاد
سلامت همه آفــــــاق در سلامت توست
به هیچ عــــــارضه شخص تو دردمند مباد
جمال صورت و معنی ز امن صحت توست
که ظاهرت دژم و باطنت نژند مبـــــــــــــاد
در این چمن چو درآید خـــــزان به یغمائی
رهش به سرو سهی قـــــــامت بلند مباد
در آن بساط که حســــــــن تو جلوه آغازد
مجال طعنه ی بدبین و بدپسند مبــــــــاد
هر آن که روی چو ماهت به چشم بد بند
بر آتش تو به جز جــــــــــان او سپند مباد
شفا ز گفته ی شکرفشــــان حافظ جوی
که حاجتت به علاج گلاب و قند مبــــــــاد

امروز روز وحدت حوزه و دانشگاهه. این عکسم به نظرم بهترین گزینه تو عکسای آرشیو باعظمتم(!) بود. در مورد عکس بگم که تو یکی از کلاسای دانشکدست. البته من خودم موقع گرفتن این عکس در صحنه حاضر نبودم و بعدا به دستم رسید. (تو مشخصات عکس که نگاه کردم نوشته که با یه Nokia N73 گرفته شده، پس احتمالاً مال صادق (البته از نوع اکبریش) بوده) و نیز تاریخ عکس 9/6/2010 ساعت دقیقاً 2:00 بعد از ظهر، یعنی چهارشنبه 19 خرداد 1389.

شاید هیچ کس به جز من، حسین رو «تو این زاویه» - از نزدیک - ندیده باشه! می تونید حدس بزنید حسین از کجا آویزون شده بوده؟

یه چیزی که خیلی برام خاطره انگیزه عزاداریای خوابگاهه، با همه ی شور و حال و صفاش. با همون بلندگو و میکروفون نصفه و نیمه اما مداحای صاف و ساده و شیش دنگ.
اینم لینک دانلودشون که البته با گوشی ضبط شده و حجم کمی هم داره:

شب هشتم:
شب تاره (حسن)
پرستوی سفیدم (امین)

شب تاسوعا:
امین
اباالفضل باوفا (حسن)

شب عاشورا:
امشب عزیز فاطمه (ابوالفضل)
شهید کربلا (حسن)
منو کربلا ببر (امین)

شام غریبان:
رسم روزگاره رسم نامردی (امین)
شام غریبان، سحر ندارد (ابوالفضل)

بقیه رو هم می تونید از اینجا دانلود کنید.

به مناسبت این روزا (اول ذی الحجه رو میگم) این عکس رو که تا کنون در هیچ جا منتشر نشده به حسین عزیز تقدیم می کنم.

بعضیا تو مراحل اولیه موندن این آقا نوه دار هم شد!

هر کی گفت، اینجا کجاست؟ و خاطرش چیه؟