این قطعه فیلم، مربوط به یکی از مراسمای بسیج دانشجویی دانشکده الهیاته که سخنرانش حاج آقا مهدویه و حتماً خیلیاتون ایشون رو می شناسید. از لذت دیدن این فیلم همینو بگم که: اگه نبینیدش واقعاً چیز بزرگی رو از دست دادید. تو ادامه ی مطلب هم میتونید شعر مربوط به این فیلم رو ببینید. دعا یادتون نره!

دانلود - حجم: 3/83 مگابایت (3gp)

ادامه مطلب...

آری، عاشورا راهی است برای منتظران تا تکلیف خود را معلوم سازند، و در این راه علاوه بر معرفت امام معصوم، معرفت دیگری لازم است:
فأسأل الله الذی أکرمنی بمعرفتکم... أن یرزقنی طلب ثاری مع إمام هدی ظاهر ناطق بالحق منکم

پنجره - شماره 117

خبرنامه روزانه «سفیر»، شماره 60

اگه متن عکس رو خوب نمی بینید اول ذخیرش کنید.
التماس دعا

این خاطره رو تو کلاس تاریخ حدیث استاد ضبط کردم، روز 9 آبان. عیدتون مبارک رفقا.

دانلود
حجم: 1.3 مگابایت

عید قربان رو به همگی تبریک میگم.
نکته ای از زبان استاد علیرضا پناهیان که از یکی از سخنرانی های ایشون با عنوان «محبت و ادب» جدا کردم و یه موسیقی پس زمینه و... خلاصه از تولیدات جدید خودمه.

دانلود
حجم: 940 کیلوبایت

در شگفتم از کسی که چیزی را گم می کند و به جستجویش بر می آید، اما خویشتن خویش را گم می کند و به جستجویش بر نمی خیزد... (گفتگوی حضرت زکریا علیه السلام در فیلم مریم مقدس)
امروز ما رو هم تو دعاهاتون یه گوشه جا بدین.

اَنْتَ الَّذى‏ مَنَنْتَ اَنْتَ‏ الَّذى‏ اَنْعَمْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اَحْسَنْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اَجْمَلْتَ اَنْتَ الَّذى‏ اَفْضَلْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اَکمَلْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ رَزَقْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ وَفَّقْتَ، اَنْتَ‏ الَّذى‏ اَعْطَیتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اَغْنَیتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اَقْنَیتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اوَیتَ... اَنَا الَّذى‏ اَسَاْتُ، اَنَاالَّذى‏ اَخْطَاْتُ اَنَاالَّذى‏ هَمَمْتُ، اَنَاالَّذى‏ جَهِلْتُ...

دانلود
حجم: 445 کیلوبایت

قبل از اینکه متن زیرو بخونید اول فکر کنید ببینید به نظر خودتون کدوم عضو مهمتره؟؟؟

دست و پا و چشم و گوش و... هر کذام برای ادامه حیات ضروری اند اما مهمترین عضو نیستند بلکه مهمترین عضو شانه های شما هستند!!!! 

تعجب نکنید شانه های شما از این جهت که می‌توانند سر یک دوست یا یک عزیز را، در حالی که او گریه می‌کند، روی آن نگه دارند مهم اند
دوستان عزیزم، گاهی اوقات در زندگی همه ما انسان‌ها، لحظاتی فرا می‌رسد که به شانه‌ای برای تکیه کردن و گریستن نیاز پیدا می‌کنیم.

من دعا می‌کنم که شمابه حد کافی عشق و دوستانی داشته باشید، که در وقت لازم، سرتان را روی شانه‌هایشان بگذارید و گریه کنید،

و نیز دعا می کنم شانه هایتان توان نگه داری سری را داشته باشند.

بنابراین مهمترین عضو بدن انسان، یک عضو خودخواه نیست. بلکه عضو دلسوزی برای خالی شدن دردهای دیگران بر روی خودش است.

حال ببین شانه هایت پذیرای چند نفر است یا اصلا پذیرای کسی هست!!!!  

وَالْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِی خَبُثَ لاَ یَخْرُجُ إِلاَّ نَکِدًا کَذَلِکَ نُصَرِّفُ الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَشْکُرُونَ. (اعراف/58)
و زمین پاک (و آماده) گیاهش به اذن پروردگارش برمى‏آید و آن‌چه پلید و ناپاک است جز اندکی ناچیز و بى‏ارزش برنمى‏آورد .

• باران را دیده‌اید چطور باغ را، درخت‌ها و سبزه‌ها و روییدنی‌ها را جان می‌دهد، چطور تر و تازه‌شان می‌کند؟ دیده‌اید دانه‌هایی که ماه‌هاست توی عمق لایه‌های خاک پنهان شده‌اند را چطور برمی‌آوَرَد، می‌رویانَد؟ توی بهار، یک دشت را دو سه روز بعدِ باران خوردن‌ش دیده‌اید؟ باورتان می‌شود همین بارانی که این گل‌های زیبای صحرایی، این سبزه‌ها و نهال‌ها و درخت‌ها را جان می‌دهد، جایی خار و خس برویاند؟!
• هزاری هم که باران موعظه و تلنگر و تبشیر و تنذیر بر سرمان ببارد، تا زمین‌مان زمین نباشد، بی‌فایده است. تا زمین‌ دلمان را زیر و رو نکرده باشیم، شخم نزده باشیم و ریشه علف‌های هرز را نخشکانده باشیم، این باران‌ها راه به جایی نمی‌برند. فرآیندهای زندگی‌مان را هم اگر طوری بچیند که هر روز هزار تا آیه و نشانه و تذکر سرِ راهمان قرار بگیرد، بی‌تفاوت می‌گذریم، شاید حتّی از روی جهالت با نیش‌خندی به طعنه و تمسخر، شاید با رخوت و سستی و بی‌حوصلگی..
.• صدای قرآن خواندن‌ش که توی کوچه‌پس‌کوچه‌های مدینه می‌پیچید، سیل اشک بود که بر گونه‌های جماعتی جاری می‌شد،  توی دل‌شان تند و تند جوانه‌های ایمان می‌رویید و می‌بالید . گروهی به سجده می‌افتادند از خوف و خشیت، انگار همه سلول های وجودشان لبریز ذکر می‌شد، از درک عظمت آن آیه‌ها.  توی دل بعضی امّا فقط خارهای نفرت‌ و کینه سربرمی‌آورد . همین صدای قرآن برای بعضی فقط مایه تمسخر و استهزاء بود. جماعتی روبرمی‌گرداندند و بی‌تفاوت می‌گذشتند، انگار گوش‌هاشان سنگین باشد. انگار چیز مهمی نشنیده باشند ... آه از وقت‌هایی که زمین، پاک نباشد.

به نقل از وبلاگ برای خاطر آیه ها

این آیه رو بارها دیده بودم، ولی تا حالا اینطوری بهش نگاه نکرده بودم. چقدر دیر...

سال نو مبارک