جمله کاملی که می خوانید فقط با بیست فعل ساخته شده است.

((داشتم میرفتم برم،دیدم گرفت نشست،گفتم بذار بپرسم ببینم میاد نمیاد، دیدم میگه نمی خوام بیام بذار برم بگیرم بخوابم))

آدم پیر می شود وقتی مادرش را صدا میزند اما جوابی نمیشنود...

پ. ن: بأیّ ذنب قتلت؟

تاریخ گواهی می دهد که در زمان گذشته شاگردان مسافت ها می پیمودند تا به دیدار اساتید و بزرگان خود نایل شوند. به هنگام دیدن استاد و بزرگ خود چقدر در دلشان شور و شعف ایجاد می شد.اکنون هم چنین است برای دیدن بزرگان و اساتید و دوستان عزیز باید راهها پیمود. اگر خدا بخواهد در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران دیدار معشوق و محبوبم (سیدنا الاستاد) کربلایی محمدرضامزرعی فراهانی نصیبم خواهد شد. همه شما شیوخ عزیز اگر قصد آمدن به نمایشگاه کتاب دارید جوری برنامه ریزی کنید که به دیدار یکدیگر و خصوصا سیدنا الاستاد......

گر رسیدی به حرم عذر من از یار بخواه

 از برای من از او یک دل بیدار بخواه

 برسانید سلامم به کبوترهایش

 بوسه ای جای لبم از در و دیوار بخواه

 اندکی گندم عشق نذر کن از جانب من

 ذره ای عطر گل از باطن گلزار بخواه

 گو ستاند همه ی دار و ندارم در عوض

 صحت و خیریت عاقبت کار بخواه

شاعر : مجتبی ابوترابی

http://www.howzehmarvi.com/index.php?option=com_content&view=article&id=137&Itemid=134

http://www.eteghadat.com/forum/topic-t1549.html

http://www.qurancity.ir/tabid/534/Default.aspx

التماس دعا

به نوبه خود آغاز فعالیت شیخ بزرگ جمشیدجان را در وبلاگ به جامعه شیوخ تبریک عرض می کنم.

تا حالا شده یه کتاب رو (یه کتاب درسی رو مثلاً) باز کنی همینطوری از یه صفحه شروع کنی به خوندن و ادامه بدی تا آخرِ ده صفحه بعد؟! تا حالا شده همین مثلاً ده صفحه ای رو که اینطوری خوندی، بدون این که بفهمی منظورش چی بود و اصلاً با چه هدفی نوشته شده بود کنار بذاری و دفعه ی بعد که اومدی سراغ اون کتاب به همین روش از ادامش بخونی؟!
بعضی از ماها قرآن رو که میخوایم بخونیم همینجوری می خونیم! یعنی به اندازه ی کتاب درسی هم اون رو «هدفدار» نمی دونیم. از اول قرآن شروع می کنیم و روزی یک صفحه، یا روزی دوصفحه و... (با رسم الخط عثمان طه یا دیگران) می خونیم و دوباره میذاریمش سر جاش تا فردا. البته تو مساجد و دانشگاه ها هم همین روش معموله! غافل از این که اونی که قرآن رو برای ما فرستاده یه هدفی هم داشته خب.
البته صفحه صفحه خوندن یا جزء جزء خوندن یه خوبی داره اونم منظم بودن برنامه ی قرائت قرآنه ولی خوندن قرآن به این روش یه اشکال اساسی داره؛ اونم این که خیلی صفحه ها از وسط یه موضوع شروع میشن، یا آخر خیلی از صفحه ها آخر موضوع نیست، به این چند مثال توجه کنید:
- صفحه ی 3 با آیه ی 6 سوره ی بقره شروع میشه: «سواءٌ علیهم...» که وسط بحثه! (در حالی که محدوده ی موضوعی این آیات آیه ی یک تا بیست و هفته)
- صفحه ی 4 با آیه ی 24 تموم میشه: «فإن لم تفعلوا و لن تفعلوا...» که وسط موضوع بحثه!
- صفحه ی 5 با آیه ی 25 شروع میشه: «و بشّر الذین ءامنوا و عملوا الصّالحات...» که باز هم وسط کلامه!
و ده ها مثال دیگه که نشون میده این نظم، خیلی غیر اصولیه.
پس با چه روشی قرآن بخونیم که هم منظم باشه و هم منظور قرآن رو به ما برسونه؟
من روش «قرائت متدبّرانه» رو پیشنهاد می کنم: یعنی خوندن قرآن طبق دسته بندی های موضوعی اون؛به این صورت که از اول یه موضوع (که بهش یه «کلام» میگن) شروع می کنیم و تا آخرِ اون موضوع رو میخونیم.
این دسته بندی های موضوعی رو هم - که سایت تدبّر در قرآن به تازگی یعنی حدوداً از ابتدای امسال روی سایتش گذاشته-  از اینجا میتونید دانلود کنید:

دسته‌بندی محتوایی سوره‌های قرآن جهت قرائت متدبرانه روزانه

این دسته بندی بیشتر بر اساس تقسیم بندی حضرت علامه طباطبایی (رحمه الله) در تفسیر المیزانه با کمی قصد تکمیل.
می تونید این روش رو به مسجد محلتون یا دانشگاهی که توش درس می خونید هم پیشنهاد کنید تا کم کم قرآن خوندنمون هم مثل درس خوندنمون هدفدار بشه...
راستی این روزا دعا برای ما یادتون نره

آن طور زندگی کن که مرگ مزاحم زندگی تو نباشد، و آنگونه بمیر که زندگی ساز باشی... شاید بتوانی در کنار فاطمه باشی...

از کتاب نامه های بلوغ
نوشته ی علی صفائی حائری

عجب ایّامی است این ایّام فاطمیه...

نمی دونم چرا تعداد موجودیه هر چیزی بیشتر میشه احترام بهش کم میشه یا هرچیزی زمان بیشتری با ما باشه بهش عادت می کنیم

ازجمله قرآن که الان توی خونه ی هر کی یکی دوتا هست ولی چرا مثل کتابای دیگه باهاش برخورد میشه. کتابی که عرفا حتی پایشان را جلوی آن دراز نمی کردند

و یا والدین. بعضی وقتا بعضی ها رو میبینم که........ نمیشه گفت چطوری با والدین رفتار میکنن.

خدا کنه جز افرادی نباشیم که با پدر و مادر و نیز قرآن کمترین بی احترامی کنیم.(اغتنم الفرص)      انشاالله

دوستان دعا کنید