چند دقیقه پیش باخبر شدم که دوست عزیزمون حسن آقای ناظمی به سلامتی متأهل شده. خیلی خوشحال شدم. براشون آرزوی خوشبختی دارم. ان شاء الله زیر سایه ی امام زمان زندگی بابرکتی داشته باشن. صلواتشم بفرست...

ان شاء الله عروسی بقیمون.

همونطور که در جریانید، مسابقه ای رو برگزار کرده بودیم با موضوع یافتن یکی از دوستان، و همونطور که بازم در جریان هستید، آقای حسن ناظمی طبسی با تلاشهای پیگیرانه تونستن مورد سؤال ما رو پیدا کنن و حائز جایزه ای ارزنده بشن. ما هم بلافاصله بعد از اطلاع از برنده شدن ایشون، در صدد برآمدیم که جایزه رو بفرستیم، که فردای اون روز، این اتفاق افتاد. البته نمیدونم چرا اداره ی پست، انقدر دیر، بسته رو به برنده ی مسابقه ی ما رسوند!
حالا به هر صورت، برای شفاف سازی هرچه بیشتر، و برای اینکه بعضیا فک نکن ما مثل بعضی جاها مسابقه برگزار میکنیم اما جایزشو یادمون میره بدیم!!! از حسن خواستم با این جایزه چندتا عکس بگیره و برامون بفرسته، که ایشون هم زحمت کشید و چند روز پیش فرستاد:

بقیه ی عکسا رو به اضافه ی فهرست کتاب، میتونید تو ادامه ی مطلب ببینید:

ادامه مطلب...

با سلام خدمت دوستان عزیز خودم ،        منو که فراموش نکردین هان...

انگار همین دیروز، البته دیروز که نه، همین پارسال،     البته پارسال که نه، همین 21 ماه پیش بود که من برای شما یادداشت گذاشتم و گفتم که سربازیم افتادم کرمان بله

من که با 21 ماه( 21 ماه گفتنش راحته ولی 15330 + 24 ساعته (24 رش برا اینکه سال کبیسه بود)) خدمت دینمو نسبت به این نظام ادا کردم دوره ی بدی هم نبود خیلی چیزا یاد گرفتم

با خیلی از آدما آشنا شدم، دوستای دیگه ای پیدا کردم (البت شما جای خود دارید) خلاصه 21ماه خدمت با 21سال خاطره گذشت. و اینجانب در تاریخ 92.11.1 ترخیص شدم،(ترخیص که بودم)

خلاصه جای شما پر /الانم که صبا دنبال کارم، بعد از ظهرا بیکارم، عصرم استراحت میکنم که شب بتونم راحت بخوابم، اگه کاری سراغ داشتین حتما خبر کنین، هرگونه کاری پذیرفته می شود.

دلم براتون تنگ شده،

امیدوارم موفق باشید

دلم برای حسن این سرباز امام زمان تنگ شده.

خدایا ما را جز سربازان امام زمان حساب نموده و درجه شهادت نصیب بفرما.

به نظر شما حسن سوار ماشین کیه؟؟؟؟؟

رفقا قبل از هر چیز سلامِ حسن رو میرسونم به همتون. این پست رو هم فقط برای همین نوشتم (باقی مطلب رو نخوندید هم نخوندید)؛ آخه گفت سلام منو به همه ی بچه ها برسون از هر طریق. منم گفتم چی بهتر از این وبلاگ؛ سلامشو به همه ی آدم های مربوط و نامربوط می رسونم.
دیروز بهم زنگ زد، از کرمان. موبایل که همراش نبود، گفت شماره تو رو حفظ بودم زنگ زدم. برام غیر منتظره بود زنگ زدنش، فکر نمی کردم به این زودی صداشو بشنوم، به خصوص که نمی دونستم پیش شماره ی 341 مال کجاست، خداییش خیلی خوشحال شدم از شنیدن صدای «حسن نرم افزار». تعریف می کرد از بیداری های ساعت 4 صبح و خاموشی زدن های ساعت 9. گفتم یاد خاموشیای خوابگاه به خیر! از آموزش ها گفت، رژه رفتن، اسلحه... می گفت هر کدوم یه منطقه ی نظافت هم داریم، منطقه ی نظافت من چون رشتم الهیات بوده نمازخونه است... دیگه کم کم داشت اذون میشد تو کرمان، یعنی حدود نیم ساعت قبل از تهران. خداحافظی کردم و خدا رو برای داشتن دوستای بامعرفت و باصفام شکر.

پ. ن: حسن! نمی دونم این پست رو کی می خونی، ولی این سازمان تبلیغات جایزمونو ندادها...