پشت تموم داشته ها خدایی هست که وجودش جبران تموم نداشته هاست.

مهربان معبودم ببخش مرا که گاهی ساده دلت را می شکنم اما تو ....

عرض سلام دارم خدمت بهترین دوستای زندگیم امیدوارم حال هموتون خوب باشه. راستش دلم برا همتون تنگ شده

لطف خدا شامل حالم شد و بعد از چند ماه پیگیری، پایان نامه کارشناسیم که با نمره بیست دفاع شده بود مجوز چاپش از وزارت فرهنگ اومد

و چند روزی میشه که چاپش تموم شده و این چیزی جز لطف خدای مهربونم نیست چرا که من خودمو خوب میشناسم

و در حدی نبودم که این چنین لطفی حقم باشه فقط فقط کار خدا بود. خوشحالم و از خداوند سپاس گذارم.

از خانواده ی عزیزم که وجودشون لازمه ی وجودم هست و همچنین دکتر محمدصادق علمی که خیلی چیزها ازشون یاد گرفتم

کمال سپاس رو دارم. دوستای خوبم براتون آرامش واقعی و سلامتی رو آرزو می کنم.

در پناه حق. داداش کوچکتان مسعود طالبی مقدم

اسب ها شیهه نمیکشند
آفتاب نمی تابد
دلها نمی تپند
چشمان غمگین زینب
دیگر
لبخند برادر را نمیبیند.....

زندگی خالی نیست 

مهربانی هست، سیب هست، ایمان هست

 آری  تا شقایق هست، زندگی باید کرد

در دل من چیزیست، مثل یک بیشه نور، مثل خواب دم صبح

و چنان بی تابم، که دلم می خواهد

بدوم تا ته دشت، بروم تا سر کوه

دورها آوایی است، که مرا می خواند

باید امشب بروم
من که از بازترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت کردم
حرفی از جنس زمان نشنیدم
هیچ چشمی عاشقانه به زمین خیره نبود
کسی از دیدن یک باغچه مجذوب نشد
هیچ کس زاغچه ای را سر یک مزرعه جدی نگرفت ...

چتر ها را باید بست  .

زیر باران باید رفت.

فکر را ، خاطره را زیر باران باید برد.

با همه مردم شهر زیر باران باید رفت.

دوست را زیر باران باید دید.

عشق را زیر باران باید جست.

معرفت را در نگاه باران باید خواند...

نیا باران

زمین جای قشنگی نیست!

من از اهل زمینم، خوب می دانم

زمین ناپاک و مردمانش بس ناپاک تر

گلایه از آسمان دارند لیکن درون خود سیه دل پنهان می دارند...

نیا باران ..

همان دستان نامردی که رو به آسمان بهر دعا دارند...

همان بودند که خنجر بر پشت سرو نقش عشق

کوبیدند....

نیا باران..

نبار بر این زمین و بر مردمانش

که تو پاکی و آلوده می گردی .......

نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد

نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت

ولی بسیار مشتاقم

که از خاک گلویم سوتکی سازد

گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش

تا که پی در پی دم خویش را بر گلویم سخت بفشارد

و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد

بدین سان بشکند در من سکوت مرگبارم را...

چوپان بالای تخته سنگی رفت و به گوسفندان گفت:

«با هم باشید

و از هم جدا نشوید

تا گرگ‌ها آسیبی به شما نزنند.»

سپس پایین آمد و گله را به طرف کشتارگاه هدایت کرد....

این است حقیقت قرن ما.....

چه زیبا میگفت آن پیرمرد...

فرهادها را در بیستون می کشیم و درکتاب تاریخ از آن ها بــه نیکی یاد می کنیم

تا ثابـت کنیم حـتی در عشق مـُرده پـرستـیم …

بیائید تا هسـتیم همدیگر را لمــس کنیم،

سنگ قــبر احسـاس نـدارد ..

این است رسم انسانیت.....