حتماً یادتون هست نمازجمعه ی مشهد که میرفتیم، آیت الله علم الهدی همیشه خطبه رو با این مقدمه شروع میکردن:

الحمد لله المتفرّد بالکبریاء، و أشهد أنّه المتوحّد بتدبیر الأرض و السماء.
و أشهد أنّ محمدٍ المبعوث رحمةٌ للوراء، اکمل الاُمناء، و افضل السفراء، و خاتم الانبیاء.
و أشهد أنّ أمیرالمؤمنین علیّ بن أبی طالب و أولاده المعصومین هم المهجة البیضاء، و مُنقِذ البشر من الضلالة و العمی.
اللّهم بلّغ مولانا صاحب الزمان، صلوات الله علیه عن جمیع المؤمنین و المؤمنات فی مشارق الارض و مغاربها، سهلها و جبلها و بَرّها و بحرها - حیّهم و میّتهم - و عنّا و عن والدینا من الصلوات و التحیّات زنة عرش الله و مداد کلماته و منتها رضاه و عدد ما أحصاه کتابه، و أحاط به علمه. اللّهم إنّا نُجَدّد له فی هذا الیوم و فی کل یومٍ عهدًا و عقدًا و بیعة له فی رقابنا. اللّهم کما شرّفتنا بهذا التشریف، و فضّلتنا بهذه الفضیلة، و خصصتَنا بهذه النّعمة، فَصَلّ علی مولانا و سیّدنا صاحب الزمان، و اجعلْنا من انصاره و اعوانه و الذّابّین عنه و المستشهدین بین یدیه - طائعین غیر مکرهین، فی الصفّ الذی نعتَّ أهله فی کتابک و قلت صفًّا کأنهم بنیانٌ مرصوص - علی طاعتک و طاعة رسولک و آله علیهم السلام. اللّهم هذه بیعة له فی أعناقنا إلی یوم القیامة.
عبادَ الله! أوصیکم و أوصی نفسی بتقوی الله...

من که اصلاً به عشق همین میرفتم! خیلی متن قشتگیه. تا اونجا که من دیدم، ترکیبیه از چند متن مثل قرآن و زیارت جامعه کبیره و دعای عهد و... (اگه شما اطلاعات بیشتری دارید حتماً ما رو بی نصیب نذارید.) یه روزم دو تا عرب صف جلوی من نشسته بودن، یکیشون انگار به اون یکی در مورد فارسی بودن خطبه یه چیزی گفت، اون یکی بهش جواب داد و به مقدمه ی عربی خطبه اشاره کرد، مثل این که خیلی خوشش اومده بود.
خلاصه اینم خاطره ی ماندگاریه از روزهای حرم. یادش به خیر - احمد حتماً یادشه - مجتبی هم سعی میکرد با لحن آیت الله علم الهدی تکرار کنه: الحمد لله المتفرّد بالکبریاء...

یادش به خیر با بچه ها دسته جمعی میرفتیم حرم امام رضا ع زیارت......

توفیقی شده اینبار توی قم به زیارت خواهر امام رضا میریم ولی دلم برا مشهد هم تنگ شده .......

خدایا زیارت همه ائمه در این دنیا کثیرا کثرا (با معرفت)برای ما عنایت بفرما و در اخرت شفاعتشان را نصیبمان بفرما....

همش میگین آقا داری میری مشهد برای منم دعا کن! یا میگین از طرف منم سلام بده! و یا میگین به آقا بگو دلم براش تنگ شده!
گاهی با خودم فکر می کنم که چرا بعضی از ماها این قدر نسبت به امام رضا علیه السلام کوتاهی می کنیم.
اگه الان یه سایتی باشه، یه کاروانی باشه که مثلا ثبت نام داشته باشه برای عمره یا برای کربلا و عتبات، همه به سرعت میریم ثبت نام میکنیم و پای هزینه هاش هم هستیم و خلاصه همه ی کاراش رو هم میکنیم و گذرنامه و ویزا و ... خلاصه تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل...
اما نوبت مشهد رفتن که میشه... کم میاریم. میگیم آقا باید بطلبن، توفیق حاصل نشده هنوز و ....
یکی نیس بگه بابا، مشهد اومدن که نه گذرنامه میخاد، نه ویزا میخاد، نه پول زیاد میخاد، نه ...
فقط یه دل شکسته میخاد، یه لحظه توجه میخاد، یه لحظه تفکر میخاد که مثلا فکر کنی الان از ورودی صحن قدس داری وارد میشی و گنبد طلای آقا روبروت داره نمایان میشه... اشکت که در بیاد فرداش مشهدی. همین!
راستش بعضیا رو میشناسم از شهرشون تا مشهد دو سه ساعت بیشتر راه نیست ولی دیر دیر میان حرم...
اصلا میگم بذار راه طولانی باشه، بذار بیس ساعت راه باشه، بذار صد هزار تومن پول خرج کنی، واقعا این هزینه ها برای یه سفر مشهد اوندن زیاده؟! باور کنین زیاد نیس، بابا ناسلامتی دارین میاین زیارت امام رضا علیه السلام، میدونین چقدر برکت داره، بیاین، بیاین. به خودتون قول بدین ماهی یه بار بیاین زیارت، از آقا بخواین کمکتون کنه هر ماه بیاین زیارت. باور کنین این هزینه ها و این وقت ها از عمرتون حساب نمیشه، نگین وقتمون تلف میشه، نگین وقت نداریم، نگین ....
خدا قسمت همهمون کنه زیارت با اخلاص و با معرف داشته باشیم.
تا پیر نشدین، تا قلبتون روشنه، تا پاتون به دنیا بند نشده، تا انگیزه برا بندگی کردن دارین، تا زنده این، تا دیر نشده، تا ... بلند شین بیاین زیارت. بلند شین بیاین تا دیر نشده.
راستی زیاد به دعای من سیه رو امیدوار نباشین، هر وقت میرم حرم یادتون میکنم اما اینو بگم خودتون باید بیاین، دعای من زیاد دردی رو دوا نمیکنه اونم دعای من که از روی سرم بالا تر نمیره.!

به امید دیدارتون، فدای همتون، کوچیکتون. ابوالفضل