به یکی از رفقا که داشت می رفت حرم گفتم: التماس دعا، بنده ی کبیرِ سراپا تکمیل رو هم دعا کن!
گفت: پس ما التماس دعا!

ماجرا برمیگرده به دو سه سال پیش که با بچه ها رفته بودیم باغ وحش مشهد. قفس ببرها رو هم دیدیم، خب ببرها هم ما رو دیدن دیگه، البته بعضی ها رو بیشتر دیدن. اون بعضی ها هم هیچ وقت اون ببری که زود با ما صمیمی شده بود رو فراموش نمی کنن. اون ببر به ما یاد داد که دنیا چقدر بی ارزشه...
...چه می کنند این ببرها با آدم ها.

امروز روز وحدت حوزه و دانشگاهه. این عکسم به نظرم بهترین گزینه تو عکسای آرشیو باعظمتم(!) بود. در مورد عکس بگم که تو یکی از کلاسای دانشکدست. البته من خودم موقع گرفتن این عکس در صحنه حاضر نبودم و بعدا به دستم رسید. (تو مشخصات عکس که نگاه کردم نوشته که با یه Nokia N73 گرفته شده، پس احتمالاً مال صادق (البته از نوع اکبریش) بوده) و نیز تاریخ عکس 9/6/2010 ساعت دقیقاً 2:00 بعد از ظهر، یعنی چهارشنبه 19 خرداد 1389.

شاید هیچ کس به جز من، حسین رو «تو این زاویه» - از نزدیک - ندیده باشه! می تونید حدس بزنید حسین از کجا آویزون شده بوده؟

به مناسبت این روزا (اول ذی الحجه رو میگم) این عکس رو که تا کنون در هیچ جا منتشر نشده به حسین عزیز تقدیم می کنم.

بعضیا تو مراحل اولیه موندن این آقا نوه دار هم شد!

چند روز پیش بچه های مسابقات ورزشی دانشکده ها اومده بودن ملایر و چون بلیط برگشتشون از اراک بود مجبور شدن چند ساعتی رو بد بگذرونن. البته من همه ی سعیمو کردم که این طوری نشه (یعنی بهشون بد نگذره!)
البته خرجشون رو هم درآوردن: