اى ماه، مستنیر ز نور لقاى تو
خورشید کسب فیض کند از ضیاى تو
اى خاص و عام از کرمت برده صبح و شام
پیوسته فیض از سر خوان عطاى تو
اى جبرئیل میر ملک پیک انبیاء
خدمتگذار بر در دولت‌سراى تو
اى عاشر الائمه، على النقى، که هست
چشم امید خلق به مهر و وفاى تو
اى پور پاک، معنى جود و کرم، جواد
حاتم هزار بار خجل از ثناى تو
اى مظهر جلال و جمال خداى فرد
شد طوطیاى چشم ملک خاک پاى تو
در هر دو کون خرم و شاد است و رستگار
در دل هر آن که داشت فروغ ولاى تو
خوفش ز آفتاب جز این است بى سخن
در دهر هر که زیست به تحت لواى تو
تا مدفن شریف تو شد سرّ من رأى
جان بخش و غم زداى شد از صفاى تو
زد طعنه بر بهشت برین هر کسى که دید
آن گنبد منور و صحن و سراى تو
اى هادى هدایت دین مبین حق
اى آن که مدحخوان تو باشد خداى تو
«علامه» با بضاعت فکرش کجا سزد
انشا کند چکامه مدح و ثناى تو
علامه

شهادت امام هادی علیه السلام تسلیت

گفتن از شأن تو چه دشوار است
«اهل بیت نبوّتی» آقا
«مهبط الوحی» و «معدن الرحمه»
تو تمام کرامتی آقا
عادت و خلق و خویتان احسان
«أمرُکُم رشد» و حرفتان نور است
من چه گویم که «شأنکم حقٌ»
ذهن من از مقامتان دور است
خط به خط جامعه کبیره تویی
چه نیازی به وصف من داری؟
صلب تو نور و نسل تو نور است
فوق نوری فراتری، آری
تو ز قوم و قبیله ی آبی
و مبرّا زِ عیب و ایرادی
نامت آیینه را زِ رو برده
یا علیّ النّقی و یا هادی
آمدی تیرگی فراری شد
قمرانه به شهر می تابی
و سیاهی تو را نمی فهمد
خارج از فهمِ کرم شب تابی
دشمنت هرچه گفت باکی نیست
تو نقی، پاک، مثل بارانی
چشم شاهین و جغد و کرکس کور
تا همیشه همای یزدانی
«متوکل» امام این قوم است
همشان مثل «معتز» و «واثِق»
با دهان قصد نورتان دارند!
نورکم حق و کلُّهم زاهِق ...

با تشکر از:
nokar67.blogfa.com