سلام حسین جان، حتماً الان دل تو دلت نیست، خوش به حالت، به حالت غبطه می خورم، واقعا خوش به سعادتت، ببین چه کار کردی که این توفیق بزرگ نصیبت شده، ماه شعبان، مدینه منوره، ماه شعبان طواف کعبه، نمیدونی چه حالی داره، واقعا خوشا به حالت....
حسین جان، عزیز دلم الان که دارم این متن رو برات مینویسم خیلی دلم میخواست کاش اینجا بودی تا باهات حرف میزدم و این جمله ها رو رودررو بهت میگفتم، ولی حیف که الان از هم دوریم، حسین جان اول ازت میخوام که منو ببخشی، به خاطر همه چی، به خاطر همه ی ناراحتی ها و زحماتی که برات ایجاد کردم، بعدش میخوام بهت بگم که حسین جان:
داری میری یه جایی که شاید دیگه هیچ وقت نصیبت نشه، داری میری قدم بذاری توی بهترین مکان ها، داری میری یه جایی که یه روزی ائمه ی اطهار علیهم السلام اونجا قدم گذاشتن و الان هم فرشته ها ثانیه های اونجا رو پُر میکنن. عزیز دلم حسین جان، ازت میخوام که فراموش نکن کجایی؟! یادت باشه ائمه ی اطهار علیهم السلام زنده اند، یادت باشه رسول خدا زنده اند، یادت باش مادر سادات (روحی لها الفدا) الان دارن تو رو میبینن، اینا رو خودت خوب میدونی، ولی بذار بازم یادآوری بشه، وقتی میری حرم، وقتی میری بقیع، وقتی میری باب جبرئیل، وقتی داری میری طواف، وقتی زیر ناودون طلا وایستادی، یادت باشه، یادت باشه اونجا هر چی بخوای بهت میدن، یادت باشه اونجا همه ی حرفاتو میشنون، اونجا دیگه با کسی تعارف نکن، یادت باشه اونجا رو راست باشی، دستتو دراز کن، دستتو میگیرن، قلبتو بذار برات خدایی کنن، اشکاتو با خودت نیاری ایران، هر چی داری همونجا خالی کن، درد دلاتو بگو، یادت باشه کم نخوای، هر چی بخوای بهت میدن....
حسین جان، حسین جان، از وقتت بیشترین استفاده رو بکن، سعی کن تا میتونی تو هتل نمونی، استراحت هم خواستی بکنی برو حرم، برو حرم...
حسین جان، داداش عزیز، حالا دیگه حاجی شدی، حاج حسین، وقتی هواپیمات تو مدینه نشست، وقتی وضو گرفتی برای اولین بار بری مسجدالنبی (صلی الله علیه و آله)، وقتی داشتی اون سه تا متخلّف رو لعنت میکردی، وقتی رفتی باب جبرئیل، وقتی رفتی پیش اصحاب صفّه، وقتی روی کوه احد وایستادی، وقتی رفتی غار حرا، وقتی داشتی غسل احرام میکردی، وقتی داشتی لباس احرام میپوشیدی، وقتی برای آخرین بار رفتی بقیع، وقتی از هتل سوار اتوبوس شدی، وقتی مسجد شجره لبیک گفتی، وقتی با چشم بسته جلوی کعبه سجده کردی، وقتی برای اولین بار چشم قشنگت به کعبه افتاد، وقتی طواف رو شروع کردی، وقتی دور اول رو زدی، .... وقتی دور آخر رو زدی، وقتی حجرالاسود رو مس کردی، وقتی پشت مقام نماز خوندی، وقتی سعی صفا و مروه رو شروع کردی، وقتی تقصیر کردی، وقتی لباس احرامتو در آوردی، وقتی طبقه ی دوم مسجدالحرام رو به روی ناودون طلا نیمه شبا مناجات شعبانیه خوندی، وقتی شب جمعه تا صبح رو به روی کعبه مناجات می کردی، وقتی شب آخر شد و داشتی خداحافظی میکردی، وقتی اولین پله ی هواپیما رو برای برگشت رد کردی، ... یادت باشه بعد از اینکه برای فرج آقا دعا کردی، برای همه دعا کردی، برای شیخا و آنتیا دعا کردی، برای من گنه کار بدبخت دورافتاده ی حقیر فقیر سراپا تقصیر سیه رو دعا کنی....
دعام کن حسین جان... دعام کن....
کاش اینجا بودی تا دستت رو میبوسیدم.... کاش...
سفر خوبی داشته باشی عزیزم، به امید دیدار حاج حسین....