دیده     خونبار     زدردیسست   که در جان داریم  * که همان نیز از این دیده گریان داریم

این همه گریه و زاری نیامد توفیق*  ازهمین شکوه ی بسیار به یزدان داریم

خسرو و بیژن و فرهاد همی تا مجنون* غم اینها همه یک جا، سر چشمان داریم

بیستون کندن فرهاد به امید وصال  * کم زدردیست که ما از غم هجران داریم

چون که شد بخت مرا تیره و آن اشک یقین *  تا سری هست همان هم به گریبان داریم

خوش، جوانی که گذر کرد همان سال نخست  *  پس از آن دیده به راه و سوی جانان داریم

رأس آن کاخ خیالی که رسد تا گردون *  نه اساسیست، نه بنیان که به پنهان داریم

وصف درد از غم هجران نتوان کرد بسی   * که از آن آرزوی مرگ، فراوان داریم

همچو مجنون عدم از رخ لیلی رویی  * تا ابد رو سوی این خاک بیابان داریم

از غم یار نشد مرگ مرا حاصل حیف *  گر چه این نیست تن زنده که الان داریم

 ما ندیدیم رخ ماه روی خود به جهان * از سر عشق ولیکن به تو ایمان داریم

ح.ر