روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد .
[ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشنتر و گستردهتر است ، بدین رو بر قاعدهاى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]
میخواهی فناء فی الله که عرفا میگویند، لمس کنی؟ میخواهی بفهمی هیچی نیستی؟ بیا توی این مسیر اربعین، در این جمعیت راه برو... (استاد پناهیان)
__________ پ. ن 1: پیاده روی مربوط به نیمه شعبانه، متأسفانه هنوز همت پیاده روی اربعین نکردم. پ. ن. 2: اونموقع سلفی رایج نبود، اما کسیم دم دس نبود ازمون عکس بگیره. پ. ن. 3: ان شاء الله نصیب همتون بشه پیاده روی این راه؛ نجف... کربلا... به خصوص اربعین.