سفارش تبلیغ
صبا ویژن
حدیث

خداوند به ابراهیم علیه السلام وحی کرد : ای ابراهیم! من دانایم و هر دانایی را دوست دارم . [پیامبر خدا صلی الله علیه و آله]

وبلاگ رضویّون


رفقا در فضای مجازی
وب سایت مذهبی، فرهنگی، آموزشی میثاق
عشق مشعلدار
حقوق جزا و جرم شناسی
رایة الهدی
دارالقرآن الکریم فولادشهر
خوشتر از نقش تو در عالم تصویر نبود
پاسخ به پرسشهای رایانه ای


کانون دانش آموختگان دانشکده تربیت مدرس قرآن مشهددرباره ماتماس با ماخبرخوانپیام رسانعناوین وبلاگصفحه اصلی

آزادی نگاه یا آزادی انتخاب؟

شاید این طور به نظر برسد که آزادی نگاه باعث آزادی در انتخاب همسر می شود؛ وقتی انسان افراد مختلف را دیده باشد، می تواند از میان آن ها بهترین فرد را از نظر شخصیت و ظاهر انتخاب کند، در حالی که اگر چشم خود را از آزادانه دیدن بازدارد، ممکن است از شخصیت های با ویژگی خوب بی خبر بماند و کسی را انتخاب کند اما بعداً با دیدن افراد بهتر از او، از انتخاب خود دلسرد و پشیمان شود. پس بهتر است انسان، نگاه خود را محدود نکند تا بتواند از افراد پیرامون خود -به عنوان گزینه ی ازدواج- شناخت بهتری پیدا کند.

اما به نظر می رسد حقیقت این نیست. سخن بالا در صورتی درست است که با نگاه کردن به نامحرم، تمایلی ایجاد نشود و علاقه ای پدید نیاید. در حالی که در اطراف خود بسیار دیده ایم که هرگاه دو نامحرم به خاطر شرایط شغلی، تحصیلی، خانوادگی و... دائم در حال مراوده و در معرض نگاه یکدیگر باشند، کم کم میان آن ها عُلقه ی عاطفی ایجاد می شود و حتی بدون این که علت آن را بدانند، به یکدیگر علاقه مند می شوند، و نکته این است که ایجاد شدن این علاقه، از کنترل طرفین خارج است و گریزی از آن نیست، نیز این علاقه به مرور زمان بیشتر می شود و همه ی قوای ذهن را درگیر می کند.

بنابراین، این علاقه های ناگهانی خود به خود انسان را در یک گزینه محدود می کند؛ چون وقتی علاقه ایجاد شد، فرد به سختی می تواند به گزینه ی دیگری غیر از او فکر کند و عاقلانه به گزینش یک نفر دست بزند. اشکال این محدود شدن انتخاب وقتی بیشتر آشکار می شود که ازدواج با فردی که نسبت به او علاقه پیدا کرده ایم، عقلاً مناسب و به مصلحت نباشد.

پس ناگزیر آزادی نگاه، به آزادی انتخاب منتهی نمی شود.

این مسأله، حکمت ممنوعیت نگاه به نامحرم، صحبت غیر ضروری با نامحرم، شوخی با نامحرم و این گونه محدودیت ها را به ذهن می اندازد؛ فکر می کنم حکمت این ممنوعیت ها -یا لا اقل یکی از حکمت  هایش- جلوگیری از به وجود آمدن آن علاقه ی ناگهانی است. وقتی آن علاقه ی ناخواسته پدید نیاید، انسان آزادانه می تواند در باره ی معیارهای خود بیندیشد و آگاهانه فرد مناسب خود را تصور کند. در صورتی که اگر نگاه خود را آزاد می گذاشت، آن علاقه جلوی تفکر نقادانه ی او را می گرفت.

و خداوند حکیم فرمود: چشمان خود را از نامحرم فروپوشید...

قُل لِّلمُؤمِنینَ یَغُضّوا مِن أَبصارِهِم ... وَقُل لِّلمُؤمِناتِ یَغضُضنَ مِن أَبصارِهِنَّ. (بخشی از آیات 30 و 31 سوره مبارک نور)

تولد حضرت زینب سلام الله علیها، الگوی حیا و توکّل مبارک

نگاه حرام


:: به تاریخ یکشنبه 94/11/25 ساعت 7:23 صبح
رفقا [دات] آی آر
رفقا دات آی آر

امام علی علیه السلام: در گمراهی فرد همین بس که مردم را به چیزی امر کند که خود آن را به جا نمی آورد و از چیزی باز دارد که خود آن را ترک نمی کند.

«رفقا» وبلاگی است دوستانه، برای دور هم نگه داشتن دوستان صمیمیِ قدیمی. باشد که یکدیگر را «تا بهشت» همراهی کنیم... ان شاء الله.

تصویر برگزیده
تصویر برگزیده
ویژه ها
دفتر حفظ و نشر آثار امام خامنه ای

بیان معنوی - دفتر نشر آثار و اندیشه های حجة الاسلام علیرضا پناهیان

اسلام کوئست

سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید آوینی Aviny.com

موسسه فرهنگی بیان هدایت نور

طرحی برای فردا

جامعه مجازی تدبر در قرآن کریم

خبرگزاری دانشجو
موسیقی وبلاگ
آمار وبلاگ
بازدید امروز 54 بار
بازدید دیروز 63 بار
مجموع بازدیدها 1641575 بار

تعداد مطالب وبلاگ 300 تا