سلام حاج احمد
دستت درد نکنه
به نظرم نکته ي عکس اول، روح نيست، شکار لحظه هاست. عکاسو بچسب!
عکس دومم منو ياد محل هميشگي قراراي خودمو وحيد و حسين ميندازه! (خودشون ميدونن!)
اون بچه هم مال من نيست، برا ما حرف در نياريدا!
ما بقيشم حرف نداره... خاطراتِ روزايِ خوش.