اينقدر صميمي و دلنشين با خدا صحبت ميکنيد که آدم به وجد مياد شايد بعضي افراد اينقدر راحت حرف زدن با همچين بزرگي خيلي براشون سخته به خطر همين ترجيح ميدن سکوت کنن وروزها و ماهها با خداي خودشون درددل نکنن البته به استثناء وقت گرفتاري... واقعا چرا؟؟؟!!!جدا اين براي من يه جور شبهه است تو ذهنم کاش بتونم نظرات شما شيخا رو هم بدونم...

احسنت هروقت وصل شديد ما رو از ياد نبريد

سلام محمد رضا جان، نميدوني چقدر نوشتت براي من بجا و به موقع و مفيد بود. يک اطمينان قلب به من دادي خيلي ممنون