با سلام حضور محترم دوستان گرامی. با توجه به نزدیک شدن زمان دفاع پایان نامه های دانشجویان، مجله علمی تخصصی نبأ(مرکز مطالعات علوم قرآن و حدیث-گروه الهیات دانشگاه اصفهان) آماده دریافت مقاله های دانشجویان و چاپ در مجله پس از بررسی و تأیید نهایی داوران و اساتید مربوطه می باشد.
صاحب امتیاز مجله: دکتر مهدی مطیع
نشانی مجله: اصفهان، دانشگاه اصفهان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه الهیات، مرکز مطالعات علوم قرآن و حدیث نبأ.
پست الکترونیک:qhbank@yahoo.com 

یکی از مخاطبان وبلاگ فرمودند:من که تو اتحاد وهمبستگی شما اونم تو این رشته موندم.

پاسخ شیخ سجاد:این اتحاد و همبستگی را مدیون خداوند متعال والطاف امام رضاعلیه السلام هستیم.
چندمورد از همبستگی شیخا در دوران کارشناسی
*برگزاری نماز جماعت توسط یکی از شیوخ(شیخ احمد و ابوالفضل و محمدرضا) 
*برگزاری زیارت عاشورا
*رفتن به حرم مطهر امام رضا به صورت دسته جمعی
*مراسم ویژه شب یلدا(کلیپ ویژه این قسمت را خواهم گذاشت)
*نشستن همه بچه ها بر سر یک سفره
*حمله به باغ های گیلاس شاندیزو درخت گیلاس مظلوم حیات خانه شیخ صادق به صورت دسته جمعی(زحمت باغ را هم صادق میکشید)
*برگزاری مسابقات تکواندو بین بعضی از شیوخی که باشگاه میرفتند(زیر نظر استاد حسین رضایی)
*تفریح و اردوهای مختلف سیاحتی(نیشابور، سبزوار، طبس و...) (خداراشکر تا حالا دسته جمعی اصفهان نیومدن)
*سر زدن بعضی از شیوخ به خانواده های معظم شهدا همراه بسیج دانشجویی
*اردوی ویژه راهیان نور
*رفتن دسته جمعی به باغ وحش کوهستان پارک (یاد اون اتفاق نادر و شگفت انگیز بین سجاد و اون ببر بی ادب بخیر)
*مراسم ویژه صرف شیرموز در میدان ده دی
*رفتن به پارک کوهسنگی و تجدید میثاق با آرمان های شهدای گمنام و مراسم پیاده روی شبانه
*اگر برای یکی از بچه ها مشکلی پیش میومد همت بلند بچه هابرای حل مشکل اون شخص.
*دلسوزی و مهر و محبت همه بچه ها نسبت به هم.
*رابطه و تعامل سازنده و دوستانه و محبت آمیز با طیف نمکی ها(بچه های نمکستان)
*مهمتر از همه اون ........ زرد رنگ که سمبل اتحاد بچه ها در همه قضایا بود.
*و بسیاری از موارد دیگر که مجال گفتن آن نیست و یا مخصوص خود شیخاست و نباید عمومی بیان کرد.

بعد از دوران کارشناسی هم دوستان گاها حضوری همدیگر را میبینن و دائما با یکدیگر در ارتباطند و جویای احوال شیوخ دیگر و تلاش برای موفقیت و حل مشکلات یکدیگر.
(ضمنا عکس هاو کلیپهای  موارد بالا موجود میباشد) 
*شادی روح مجتبی رودی عزیز که اگر در قید حیات بودن قطعا عضو این وبلاگ بودن و مرحوم استاد ربیعه صلوات.  

این چند شبه که گهگاهی چنددقیقه ای مطالعه می کنم، گاهی واقعا دلم را غم میگیره و به فکر فرو میرم.اگه یادتون باشه کل مبادی صرف و نحو یعنی 4 ترم عربی و یک ترم تناسب را شاگرد مرحوم استادربیعه بودیم. حالا کتاب را که ورق میزنم گوشه های بعضی مطالب کتاب که استاد میگفت نوشتم حذف.
به فکر فرو میرم و میگم استاد خدا رحمتت کنه.(این حرفا را بچه های دانشکده و شیخا متوجه میشن من چی میگم)جواد(نصیری) امروز میگفت سجاد من هنوز ناراحت از دست رفتن استاد ربیعه هستم و هنوز هم حالم گرفته. 
خدا رحمتت کند استاد. 

ای دریغا رادمرد لطف و رحمت درگذشت
اسوه علم و تلاش  کار و همت در گذشت
اوکه با عشق علی قلبش به سینه میتپید 
گشت تسلیم قضا و با رضایت درگذشت

خدایا تورابه ساحت قدسی علی ابن ابیطالب علیه السلام شفاعت حضرت را نصیب استادمان بگردان.
یکی از شاخصه های رفتاری استاد در کلاس بحث های تاثیرگذارش در مورد استفاده از معارف اهل بیت علیهم السلام در ابعاد مختلف زندگی بود.

خدایش بیامرزد

سلام. یکی از دوستان بسیار گرامیم که از نوجوانان قرآنی و فعال در برنامه های قرآنیست متأسفانه به بیماری مبتلا شدند که دکترا جوابش کردن و بیش از یکی دوماه به زنده موندنش امید ندارن.دوستان قرآنی و خانواده ایشون از همه بزرگواران التماس دعا دارند و تقاضا کردن برای شفای این عزیز دعا بفرمایید.
خدایا....تو را به ائمه اطهار(ع) و خوبان درگاهت دوستم را شفا بده.
*برای همه دوستان آرزوی سلامتی دارم.

دیدار شیخ محمدلسانی و شیخ سجاد رحیمی. 23 شهریور. حرم امام رضاعلیه السلام
عجب سفری بودا.... خیلی دلمون شکست تو این سفر.
محمدا دیدیم ازدواج کرده بود به سلامتی میگفت سجاد زن بگیر خوبه
محمدصبوری عزیز را حرم دیدم بعد از خوش و بش گفت سجاد امشب مراسم عقدمه انشالله قسمت شما بشه
داشتیم دم حرم میرفتیم یکی از دوستان شیخا را دیدیم فلانی چه طوری؟... یه چندوقتیه ازدواج کردم.... بگذریم.
با یه معلم زنجانی تو حرم موقتا آشنا شدم بعد بچه ها بهش گفتن آقا نظرتون چیه؟ گفت این آقا سجاد باید زن بگیره...

*اینا را ننوشتم که بگم دلمون میخواد زن بگیریما نه میخوام بگم چقدر دلمون شکست. ما بیدی نیستیم که با این بادا بلرزیم.
عید قربان بر همگی شما عزیزان مبارکباد.انشالله پایان سال در مذاکرات کانون فارغ التحصیلان در مشهد دور هم جمع بشیم.

اولین شبی که رفتم توی خوابگاه دانشکده دیدم تو یک اطاق با هم هستیم. شخصیتش از همون اول هم برام  جالب بود.مهربان و باصفا.
کمی آشنا شدیم. دوسه ترم اول درس که نمیخواند هیچ هرچی هم دلش میخواست به این رشته و دانشکده میگفت و همش دم از ناامیدی و بیکاری میزد. بالاخره تصمیم گرفت اگر هم قرار است بیکار باشد اما با معدل بالا بیکار باشد. شروع کرد به درس خواندن. به ارشد که نزدیک میشدیم حسابی میخواند تا آخر با تمامی زحماتش و عنیات خاصه امام رضا(ع) توانست با رتبه بسیار عالی در کنکور دانشگاه فردوسی در مقطع ارشد قبول شود. با لطف الهی هم اکنون معلم است و در راه تعلیم معارف دین عمرش را صرف می کند. آن هم در جوار امام رضا.
اما حرف من از اراده شیخ این نیست. فراتر از این حرفاست.ارزش چیزی که میخوام از اراده شیخ بگم وصف ناشدنیت.واقعا شگفت انگیز است.
از همون روزهای اول نمی توانست حتی یک خط قرآن را درست بخواند. واقعا نمی توانست.اما تصمیم گرفت کل قرآن را بخواند. نه تنها در مدت کمی کل قرآن را خواند بلکه یک دور کامل هم(اگر نه یک دور کامل اما مدتی به صورت مدام) ترتیل استاد منشاوی گوش داد تا لحنش هم تقویت شود.حدود ترم5 شروع کرد به حفظ قرآن کریم از ابتدای قرآن. در آخرین سال کارشناسی توانست رتبه عالی در مسابقات کشوری دانشجویان علوم قرآنی در رشته حفظ 5 جزء در شهر میبد یزد کسب کند.
*تا چند روز پیش که این پیام روی گوشیم اومد: سلام داداش. من یک جزء دیگر مانده است حفظ کنم تا حافظ کل قرآن شوم.

درود بر این اراده شیخ و توکل قوی برخدا درزندگی اش.نمونه چنین دانشجویی را در زندگیم ندیدم.اما من به یک فرمایش گوهر بار از امام سجاد(ع) در رساله حقوقشان یقین قلبی دارم. حضرت می فرمایند اگر شخصی کمالات و ویژگی های ارزنده ای دارد همه انها را از پدرش دارد. به واسطه فیض پدر این کمالات را کسب کرده است.پدر این شیخ هم بسیار مرد باصفا و باخداییست. خدا ایشان و همه پدران عزیز را محفوظ بدارد و طول عمر عنایت کند.

برای همه شیوخ آرزوی سلامتی و موفقیت دارم.
(عکس هم از این شیخ عزیز زیاد داشتم نمیدونستم کدومشون را بذارم)

وقتی بساط گریه مهیا نمی شود
وقتی که بغض بین گلو جا نمی شود

 وقتی تمام شب به در خانه کریم
در می زند گدا و دری وا نمی شود

وقتی کسی ز غربت و از درد بی کسی
سر می زند به کوه و دیوانه می شود

وقتی جواب دل مجنون بی قرار
آید ز سمت خانه ی لیلا نمی شود

وقتی به دور بستر مرگ دلت همه
گویند خوب می شود اما نمی شود

وقتی پس از معاینه ها گویدت طبیب
این قلب مرده است مداوا نمی شود

یک راه مانده بهر تو آن هم زیارت است
مشهد برو که کار تو اینجا نمی شود.

از همه دوستان عزیزم حلالیت می طلبم.انشاالله بتونم در حد توان خود خوبی ها و زحماتی که برای بنده متحمل شدید را جبران کنم.

وقتی واقعا دلت میگیره، حال خوشی بهت دست میده، احساس دلتنگی و غریبی میکنی صدای قلبت را که بشنوی با خودش میگه:
می روم افتان و خیزان، از دل بن بست ها
جاده ای پیداکنم تا جست وجوی کربلا
یادش بخیر سال گذشته چنین روزی 18 شهریور با بچه ها رفتیم کربلا.

سلام بر شما. امام علی علیه السلام در کتاب شریف نهج البلاغه حکمت12می فرمایند:

«أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اکْتِسَابِ الاْخْوَانِ، وَأَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَیَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ»
ناتوان ترین مردم کسی است که نتواند دوستی برای خود انتخاب کند و ناتوان تر از او کسی است که دوست خوبی را که به دست آورده، از دست بدهد.
خدا را شکر یکی از نعمت ها و الطاف الهی  در دوران زندگیم وجود دوستان و برادران بسیار خوب و اهل دل و باصفاست.به خصوص دوستان دوران دانشجویی و شیخا و نمکی ها و .... 
وجود یک دوست خوب در زندگی شاید بتونه مسیر زندگی را به کلی تغییر بده و در مسیر پیشرفت و تعالی قرار بده.(این از حکمت های خودم بودا) 

طیفی از دوستان خوبم اهل اراک هستند که واقعا وجودشون مایه خیر و برکت و خوبیست.

*جناب مهندس محمدرضا مزرعی(مدیر کل شیخا و عضو فعال مجمع تشخیص مصلحت شیخا)(اولین دوست و البته استاد اراکی الاصل ما)
*دکتر محمدرضا محبیان که آشنایی با ایشون واقعا نقطه عطفی تو زندگی ما بوده و وجودشون مایه خیر و برکت(اینم سایت آقای دکتر:http://accupuncture.blogfa.com/)(البته ایشون مهندس هم هستند)
*مهندس احسان احمدی(استاد انتقال حس خوب و معنوی به انسان) آشنایی با ایشون باعث دریافت حس های عجیب و متوالی در زندگی ما شده است.
*مهندس ارسنجلانی(حافظ محترم کل قرآن و از فعالین قرآنی ) که آشنایی و تعامل با ایشون  برای بنده افتخاراست.
*جناب مهدی اکبری که در دوران دانشجویی گهگاهی محضر ایشون عرض ادب می کردیم ولی خب متاسقانه مدتیست به دلیل کم توفیقی با ایشون رابطه ای ندارم.

*و اما چندروزیست یکی از بچه های باصفای اراک افتخار دادن و بنده توفیق آشنایی با ایشون را داشتم.بسیار اهل دل و باصفا.حسن پولادوند که فوق العاده اهل دل، اهل هنر و اهل ذوق و شعر و قرآن هستند.انشاالله خدا ایشون را هم برای ما حفظ کنه.

*خدایا ما(ما نه من... یادش بخیر) که آدم حسابی نیستیم اما همه دوستان خوبم را حفظ بفرما و بر شمارشان بیفزای.
*بنده نسبت به همه دوستان ارادت خاصی دارم و چون این دوست عزیز و جدید ما اهل اراک هستند از اهل اراک نام بردم والا همه دوستان اهل دل و باصفا و مهربان هستند.همه دوستان اهل مشهد و خراسان و شمال و آذربایجان و تهران و اصفهان و اهواز و شیراز و طبس و کرمان و جنوب و کبودرآهنگ.(تقدیم به همه دوستان)